Mar,
Xurxo e Mateo. Mar era valente e atrevida, Xurxo era moi lambón e
Mateo era moi resabido.
Unha
maña, atoparon o encerado pintado, pero non podía ser, porque Mar
fora a ultima en saír e borrara o encerado enteiro.
Que
puido pasar!!!
No
recreo comezaron a falar sobre este tema, e tiveron unha idea: "
esa noite ían ir a escola para ver o que pasaba". Mar e Mateo
estiveron de acordo, pero Xurxo non , porque non quería perderse a
cea do día seguinte, tocaba a súa comida favorita, espaguetes,
ñam, ñam, ñam. Entón comentouno cos amigos para ir a semana
seguinte, e pareceulles ben.
Pola
tarde, xogando no parque, decidiron que como só pasara unha noite
esperarían ao próximo mércores. Pero despois, ó preguntarlle ós
pais, estes lles avisaron que ese era o DÍA DE SAMAIN. Entón Mateo
comezou a ter un pouco de medo.
A
mañá seguinte viron o encerado outra vez pintado, e o saír ó
patio atoparon restos de merenda, envoltorios de caramelos e mondas
de pebidas polo chan.
Os
nenos preguntábanse. Que será o que acontece pola escola polas
noites?
Durante
varios días atoparon restos de sabas
e moitas cousas máis.
Chegou
o día de SAMAIN e os nenos decidiron quedarse na aula pola noite.
Os tres tiñan medo, incluso Mar.
Mateo
e Xurxo pensaron
en irse para as casas, pero
Mar non se daba
por vencido. De súpeto, oíron un bufo e Mateo colleu
medo.
Atopáronse
na porta do colexio e descubriron o enreixado aberto, e no piso de
arriba as luces acesas
Mateo
colleu medo e
Xurxo quixo
entrar porque lle ulía
a xeado. Mar e Xurxo convenceron
a Mateo para seguir adiante.
Entraron
e achegáronse
a súa aula. Ollaron
o que pasaba
pola pechadura da porta. Había
homes lobo, pantasmas, ó
home invisible e tamén
Frankenstein. Logo
tamén
descubriron
que o home invisible estaba
dando clase a
todos, e que estaban
sentados nos pupitres dos alumnos.
Axiña decidiron
coñecelos,
abriron
a porta e todos
os monstros
quedaron
con cara de
admiración e
entusiasmo,
porque nunca viran
xente así. Estes
preguntáronlle
ós
nenos se querían facer unha festa. Dixeron
que si.
Quedaron
toda a noite bailando,
xogando e contando historias.
Os
monstros e os
nenos ensináronse uns a outros as súas materias,
e divertíronse moito.
A
maña seguinte, os demais nenos atoparon ós nosos amigos e aos
monstros na aula durmidos.
Cando
todos espertaron, os
mestres
e nenos do colexio abraiaron
co que viron. Os
monstros pediron se podían quedar na escola.
Dixéronlles
que si.
Aquel
dia foi inesquecible, non houbo clase e xogaron toda a maña.
Comeron lambetadas e déronse moitos sustos.
Conto de medo feito por Sara G. G. (3ºB)
Ningún comentario:
Publicar un comentario